In het kader van het 200-jarig bestaan van de stadsrechten van Tilburg is eind 2009 nabij het Textielmuseum een monument gerealiseerd dat de groei en bloei van de stad moet verbeelden: een Groei Monument.

Als het Mommerscomplex, het textielmuseum, in overdrachtelijke zin, een levend monument is, zou dan het Groeimonument niet letterlijk uit levende materie kunnen worden opgebouwd?
Op het museumterrein positioneren wij een nieuw volume dat haar vorm ontleent aan de hoge fabrieksgebouwen; een repetitie van de gebouwstructuur van het textielmuseum. Het is geen massief volume maar een transparante open structuur, opgebouwd uit 252 glasfiber staven die zachtjes bewegen bij een zuchtje wind. In samenwerking met Copijn landschapsarchitecten is een beplantingsplan ontwikkeld waarmee het monument elk seizoen van kleur verschiet. De begroeiing leent het monument de dynamiek van de natuur. Het groeit, letterlijk, waarmee het aanzicht voortdurend in beweging is.

Een platform doorsnijdt het volume en verbindt de binnenruimte met het hof. Het maakt de verbinding van met monument mogelijk en biedt in de doorlopende ruimte rond het Mommerscomplex een aanknopingspunt. Het faciliteert ontmoeting en uitwisseling en krijgt daarmee een rol als accelerator van het creatieve publieke domein dat in de Goirkestraat in ontwikkeling is. Daar waar het volume het verleden in het heden zichtbaar en beleefbaar maakt, is het platform de treeplank tot de toekomst.